Los Angeles ‘ın batısında, çok iyi güneş alan bölgelerde güneş panellerinin hata vermesiyle birlikte sadece iki yıl içerisinde panellerde yirmibeş yıllık yaşlanmanın olduğu tespit edildi. Sistemin iki yıl boyunca devre dışı kalmasına sebeb olan arızaların oluştuğu sırada panelleri koruyan kaplamalar da parçalara ayrılıp çevreye dağıldı. Ve gelirde yüzbinlerce dolar kayıp yaşandı.
Bu münferit bir vaka değildi. Dünya çapındaki uzmanlar, finansörler, sigortacılar hepsi tek bir ağızdan aynı problemleri haber vermekteler ve güneş panellerinin yavaş yavaş kabul gördüğü bir dönemde güneş endüstrisi, 77 milyar dolarlık bir kalite kriziyle karşı karşıya.
Hiç kimse problemin ne kadar yayıldığından emin değil. Sektör kapsamında kusurlu güneş panellerinin sayısı hakkında net bir bilgi yok. Panallerdeki hatalar farkedildiği zaman gizlilik antlaşmaları ile birlikte üretici firmanın kimlik bilgileri saklanıyor. Böylelikle sektörde hesap verebilirlik daha da zorlaşıyor.
Güneş projeleri geliştiren, San Francisco merkezli Dissigno şirketi’nin Ceo su Dave Williams ‘ a göre Dissigno, birkaç projede ciddi panel arızalarıyla karşılaştı.
Williams:’’Felaket tellallığı yapmak istemem. Fakat görünen o ki kalite problemi uzun dönemli olacak. Şimdi kalite sorununa temas etmek daha zor, her gün modül içindeki materyaller değişiyor ve üretici firmaların çoğu bu bilgilerin paylaşımından yana görünmüyor.’’
Endişelerin çoğu, güneş üretim kapasitesinin çoğunluğuna sahip Çin’le alakalı.
Milyar dolarlık borçlanmadan sonra üretim arttı ve panel fiyatları 2009 da düştü. Çinli şirketler maliyetleri azaltma konusunda yoğun bir baskı altında.
Buna en güzel örnek, 2012 yılına kadar dünyanın en büyük güneş paneli üreticisi olan Çinli Suntech şirketinin iflas etmesi verilebilir.
Ürün geliştiriciler ve finansörler adına Çinli fabrikaları denetleyen birçok uzman, son 18 ay içerisinde saygın firmaların bile ucuz ve test edilmemiş materyalleri kullandığını tespit ettiklerini söyledi. Diğer marka üreticileri üretim hatlarını kapattı ve daha küçük imalatçı firmalara modüllerin montajı konusunda taşeronluk ediyor.
STS Certified şirketinin genel müdürü olan Thibaut Lemoine:’’Büyük markaların, kalite kontrolün olmadığı küçük atölyelerde üretim yapması pek olağan bir şey değildi.’’
STS, 2011 ve 2012 yıllarında Şangay laboratuarında 215000 fotovoltaik modülü incelemiş ve hata oranın %7.8 den %13 e çıktığını tespit etmiştir.
Mr.Lemoine:’’New York Menkul Kıymetler Borsası’na kote olan bir modül üreticisinin mallarının bütün bir partisi kusurlu çıktı.’’
Ancak Lemoine, gizlilik antlaşmalarını gerekçe göstererek bu firmanın ismini açıklamadı.
PV Evolution Lab ‘ın başkanı Jenya Meydbray : ” Yaptığımız testlere göre bazı üretici firmaların maliyeti azaltmak için ucuz ve kalitesiz Çin materyallerini kullandıklarını tespit ettik.”
Marlborough merkezli SolarBuyer şirketinin üst düzey pazarlama müdürü olan Ian Gregory:’’Geçtiğimiz 18 ay içersinde 50 Çin fabrikasında yapılan denetimlerde %5.5 ile %22 oranında modüllerde hata bulduk.’’
Bazı Çinli üreticiler bu kalitedeki malların problem çıkarabileceğini kendileri de kabul ediyor.
Mr. Gregory:’’Fabrikaları tekrar tekrar denetlediğimizde her seferinde tarihi geçmiş materyalleri kullandıklarını gördük.Eğer bu materyaller kalitesizse ve güzelce test edilmemişse birbirine yapışmaz ve er ya da geç dağılırlar.’’
PV Evolution ‘dan Mr.Meydbray :’’Bu durum 2011 yılında daha bir yıllık olan bir güneş santralinde gerçekleşti.Yapılan testler, standartların altındaki materyallerin Çin malı modüllerin koruyucu kaplamalarını aşındırdığını doğrulamakta.’’
Güneş Enerji Endüstrileri Birliği başkanı Rhone Resch yaptığı açıklamada modüllerde kalite probleminin giderek artığını ancak bunun henüz büyük bir sorun teşkil etmediğini söyledi.
Rhone Resch:’’Tüm firmalar maliyetlerini azaltma konusunda yarış içerisindeler. Fakat diken üstünde olan bazı firmalar kestirmeden gitmeye çalışıyorlar.’’
Enerji Bakanlığı Ulusal Yenilenebilir Enerji Laboratuvarı 2010 yılındaki güneş panellerinin performansını okudu. Bir bilim insanı olan ve aynı zamanda laboratuarda fotovolataik güvenlik grubu yöneticisi olan Sarah Kurtz ‘ a göre bazı şireketler kalite kontrollerini güzel yapmıyor .
Bütün güneş panelleri zamanla aşınır ve gitgide daha az elektrik üretmeye başlar .Alman güneş izleme firması Meteocontrol, Avrupa’da 30000 tesis üzerinde yaptığı inceleme de %80’ ninin performans düşüklüğü yaşadığını farketti.
Enfinity, Avrupa’da ve Birleşik Devletler’de güneş tesislerini kuran bir şirket. Bu şirketin Ceo su Bob Hopper firmasının kalite problemleri yüzünden Çinli firmalardan modül almayı bıraktıklarını söyledi.
Bob Hopper:’’Elektrik üretimi sırasında tahmin edilemeyen çok küçük bir bozulmanın olması bile çok ciddi ekonomik kayıpların oluşmasına sebeb olur.’’
Hollanda’da Solar Insurance and Finance firması’nın stratejiden sorumlu üst düzey yöneticisi Rene Moerman :’’Mart ayında İngiltere’de bir güneş tesisinde yapılan denetimde yakın zamanda takılmış Çin yapımı modüllerin %12 sinin arızalandığı ortaya çıktı.’’
Moerman, gizlilik antlaşmaları gereği bu firmanın ismini açıklayamadığını söyledi.
Diğer taraftan güneş sistemlerini geliştiren ve montajını yapan firmalar kalite problemleriyle karşılaşmadıklarını söylüyorlar.
SolarCity’nin başkanı Lyndon Rive:’’ 2012 yılında kurduğumuz tesisler hala en yüksek performans seviyelerindeler.’’
SolarCity, panellerini Çinli Yingli Solar firmasında almakta ve şu an Amerika’da konutlara en fazla güneş paneli montajı yapan firma konumunda.
Çinli olmayan üretici firmalarda kalite problemini yaşamakta. Örneğin Amerikan firmalar tarafından üretilmiş kusurlu panellerin de montajı yapılıyor.
Amerika’nın en büyük panel üreticisi olan First Solar, 2008 ve 2009 yıllarında yapmış kusurlu modüllerin maliyetlerini karşılamak için kenara 271.2 milyon dolar para koydu.
Suntech ‘in yöneticisi Wenham:’’Üretici firmalar test laboratuarı kurma konusunda sorumlu tutulmalı ve desteklenmelidirler, kaliteyi belirleyecek olan budur.’’dedi.
Emre İstek / Yabancı Haberler Servisi
Kaynak: Enerji Enstitüsü